Ακολουθούμε την ίδια διαδρομή ως τη Γκούρα. Αφήνοντας πίσω τον απόηχο των νερών, περνάμε τη γέφυρα.
Η πλαγιά από αμελίστρα ανεβαίνει γυμνή δίπλα μας και ψηλότερα ντύνεται στα πράσινα.
Μετά το μικρό παραπόταμο η βλάστηση επανέρχεται. Μας συντροφεύουν το πουρνάρι και η κουμαριά που κυριαρχούν.
Κάπου-κάπου ξεφυτρώνουν μικρά χωράφια με ελιές και σπιτάκια ακατοίκητα πια. Διαβαίνουμε κατάφυτες ρεματιές με ποικιλία φυτών και χρωμάτων.
Στο επιβλητικό πέτρινο εικόνισμα, που θα συναντήσουμε, αφού ανάψουμε το καντηλάκι, στρίβουμε δεξιά και μετά από λίγο στο πλάτωμα με τα λιγοστά πουρνάρια, συναντούμε το ξωκκλήσι της Αγίας Μαρίνας που κατοπτεύει το χώρο με το βλέμμα στραμμένο προς τον Κάτω Κάμπο.
Απλώνοντας ολόγυρα τη ματιά μας διαπιστώνουμε την ενδιαφέρουσα εναλλαγή εικόνων: συστάδες με καστανιές και ελιές, μικροί λόφοι κατάφυτοι, ρεματιές χαμένες στο πράσινο, η Ρουπακιά ψηλότερα αγέρωχη, με τα φαλακρά και δασωμένα κομμάτια της, απέναντί μας ο Κάτω Κάμπος ισοεπίπεδος και μυστηριώδης και στο βάθος οι ανάγλυφοι πέτρινοι όγκοι: το Ξεροβούνι και τα Τζουμέρκα που χαράζουν τον ορίζοντα.
Για την επιστροφή θα ακολουθήσουμε την ίδια διαδρομή, που όμως δε θα είναι μια επανάληψη εικόνων, αλλά μια ευκαιρία για μια δεύτερη ανάγνωση του τοπίου, που σίγουρα θα μας προσφέρει διαφορετικά συναισθήματα.
Διαδρομή Πλατεία Αγία Μαρίνα
80 λεπτά
20 λεπτά